Ο,ΤΙ ΛΑΜΠΕΙ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΧΡΥΣΟΣ!

Όλες οι κοινωνίες σήμερα και ιδιαίτερα η ελληνική έχουν βυθιστεί σε μια τριπλή κρίση: οικονομική, κοινωνική και οικολογική. Κι είναι γνωστό ότι σε συνθήκες οικονομικής και κοινωνικής κρίσης η προστασία του περιβάλλοντος και της υγείας του ανθρώπου παραμερίζονται.

Εμείς βρισκόμαστε στον αντίποδα αυτής της θέσης που αποσκοπεί στη βραχυπρόθεσμη συσσώρευση του πλούτου, αδιαφορώντας για τις φυσικές βάσεις της ζωής. Είναι η θέση που προωθεί ο νεοφιλελευθερισμός.

Η περίπτωση της εξόρυξης χρυσού στη Χαλκιδική είναι αντιπροσωπευτική των παραπάνω. Στο όνομα του χωρίς όρια οικονομικού κέρδους επιχειρείται μια άνευ προηγουμένου καταστροφή του φυσικού περιβάλλοντος της περιοχής. Η ρύπανση των υδάτων, η καταστροφή της χλωρίδας, η απομείωση έως και εξαφάνιση σπάνιων ειδών της πανίδας είναι οι άμεσες καταστρεπτικές επιπτώσεις του επιχειρούμενου σχεδίου εξόρυξης χρυσού στην περιοχή.

Η μη αναστρέψιμη καταστροφή του περιβάλλοντος συντελείται με την παραβίαση της σχετικής νομοθεσίας, για τη θέσπιση της οποίας έδωσαν τεράστιους αγώνες οι λαοί της Ευρώπης. Είναι φανερό ότι η παράνομη αδειοδότηση της συγκεκριμένης δραστηριότητας αποσκοπεί αποκλειστικά και μόνο στην εξυπηρέτηση των συμφερόντων της εταιρείας «ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΧΡΥΣΟΣ ΑΕ».

Το περιβαλλοντικό έγκλημα είναι ταυτόχρονα και οικονομικό σκάνδαλο. Η παραχώρηση, από το ελληνικό κράτος,  εκατοντάδων χιλιάδων στρεμμάτων παραγωγικής γης με την πλούσια πανίδα και χλωρίδα έναντι πινακίου φακής υπό το πρόσχημα της δημιουργίας δήθεν θέσεων εργασίας, δεν συμβαίνει ούτε στις χώρες της Λατινικής Αμερικής που είναι τα κατεξοχήν θύματα της ανεξέλεγκτης χρυσοθηρίας των πολυεθνικών εταιρειών.

Σ’ αυτό το διπλό περιβαλλοντικό έγκλημα και οικονομικό σκάνδαλο αντιτάσσουμε ένα σθεναρό «ΟΧΙ» και στεκόμαστε αλληλέγγυοι στους αγώνες των κατοίκων της περιοχής. Το «ΟΧΙ» αυτό δεν είναι απλώς μια άρνηση αλλά αφετηρία για τη διατύπωση θετικών προτάσεων όπως:

• Ανάπτυξη τοπικών οικονομικών δραστηριοτήτων συμβατών με την προστασία του περιβάλλοντος (οικοτουρισμός, παραγωγή προϊόντων ποιότητας γεωργικών και κτηνοτροφικών, ανάπτυξη καινοτομιών με επίκεντρο την παραγωγή και διακίνηση των τοπικών προϊόντων κλπ).

• Δημιουργία τοπικών δομών: π.χ. συνεταιρισμοί οι οποίοι θα προγραμματίζουν δημοκρατικά την ανάπτυξη του τόπου με κριτήριο την οικονομική, κοινωνική και περιβαλλοντική βιωσιμότητα.
• Αυτή η άλλη ανάπτυξη την οποία έχουν ανάγκη όλες οι τοπικές κοινωνίες δεν είναι εφικτή με τη συνέχιση αυτού του φθαρμένου πολιτικού συστήματος. Η ανατροπή του και η ενεργός συμμετοχή των τοπικών κοινωνιών είναι απαραίτητη προϋπόθεση ώστε να υπερβούμε τη βαθειά κρίση που διερχόμαστε.

Για όλους αυτούς τους λόγους, είμαστε αλληλέγγυοι στον αγώνα των κατοίκων της Χαλκιδικής με το βλέμμα μας στραμμένο προς μια διαφορετική τοπική οικονομική ανάπτυξη: με κοινωνική αλληλεγγύη και αποτελεσματική προστασία του περιβάλλοντος.