Πλημμύρισε άστεγους η Θεσσαλονίκη!

Ανησυχητική αύξηση παρουσιάζει το τελευταίο διάστημα ο αριθμός των αστέγων στο κέντρο της πόλης, ενώ ταυτόχρονα φαίνεται πως διαφοροποιείται και το προφίλ τους. Ο μέσος όρος ηλικίας των ανθρώπων που βρίσκονται ξαφνικά στο δρόμο μειώνεται δραματικά, ενώ έχουν αρχίσει ήδη να εμφανίζονται και οι πρώτες άστεγες οικογένειες.

Πρόκειται κυρίως για οικογένειες που αδυνατούν να πληρώσουν το ενοίκιο αλλά και τους λογαριασμούς ενός σπιτιού και ζητούν βοήθεια από τις κοινωνικές υπηρεσίες του δήμου Θεσσαλονίκης. Την ίδια στιγμή, η πλατεία Ναυαρίνου έχει μετατραπεί σε... συνοικία αστέγων. Οι κλοσάρ της πλατείας, μεταξύ των οποίων και αρκετοί νέοι σε ηλικία, περνούν τις νύχτες τους σε υπαίθρια σπίτια με κρεβάτια από χαρτόνια, πίνουν μπίρες σε αυτοσχέδια τραπεζάκια, ενώ αποσβολωμένοι οι κάτοικοι της περιοχής τους παρακολουθούν τα πρωινά να τινάζουν τις κουβέρτες και τα σεντόνια τους.

Αύξηση 30%-40%

Στα τέλη του 2009, οι καταγεγραμμένοι άστεγοι έφταναν τους διακόσιους πενήντα, ενώ μαζί με εκείνους που φιλοξενούνται τις νύχτες σε κλειστά καταστήματα και γραφεία ξεπερνούσαν τους τριακόσιους. Αυτήν τη στιγμή, ο αριθμός των αστέγων έχει αυξηθεί σε ποσοστό 30%-40%, όπως σημειώνει ο Αστέριος Δεληγιάννης, αντιδήμαρχος Κοινωνικής Πολιτικής στο δήμο Θεσσαλονίκης. «Ενα δεύτερο σημαντικό στοιχείο που παρατηρούμε είναι ότι έχει μειωθεί ο μέσος όρος ηλικίας των ανθρώπων που είναι άστεγοι. Φέτος είχαμε περιστατικά νεαρών ατόμων, νεαρών παιδιών, τα οποία απευθύνθηκαν στις κοινωνικές υπηρεσίες του δήμου και ζήτησαν στέγη. Οι συγκεκριμένοι ήρθαν από επαρχιακές πόλεις, αναζητώντας μια καλύτερη τύχη στη Θεσσαλονίκη. Τελικά, η ανεργία τους οδήγησε σε οικονομική εξαθλίωση κι έτσι αναγκάστηκαν να μείνουν άστεγοι. Πλέον, επιδιώκουν να γυρίσουν πίσω στο χωριό τους», σημειώνει. Σύμφωνα με τις επίσημες μέχρι τώρα καταγραφές, στο κέντρο της πόλης κινούνται τρεις κατηγορίες αστέγων. Στην πρώτη κατηγορία ανήκουν εκείνοι που πέρασαν μέσα από το φάσμα της ανεργίας και της φτώχειας και κατέληξαν άστεγοι. Πρόκειται συνήθως για μοναχικά άτομα, ηλικίας 40-50 ετών. Ο μέσος όρος ηλικίας των αστέγων αυτής της κατηγορίας έχει αρχίσει και μειώνεται, ενώ οι συγκεκριμένοι συνήθως ζητούν βοήθεια από τις κοινωνικές υπηρεσίες του δήμου για να τα βγάλουν πέρα. Η δεύτερη κατηγορία αποτελείται από άτομα ηλικιωμένα, τα οποία συνηθίζουν να διαμένουν σε πάρκα, πιλοτές και παγκάκια. Σε ένα πολύ μεγάλο ποσοστό τα άτομα αυτά αντιμετωπίζουν ψυχικά προβλήματα, ενώ πολλοί χρειάζονται και ψυχιατρική υποστήριξη. Αρκετοί είναι τρόφιμοι του Ψυχιατρικού Νοσοκομείου Θεσσαλονίκης, ενώ ο αριθμός τους σήμερα φτάνει τους 80-100. «Θα έπρεπε να υπήρχε μια άλλη δομή, όπως ας πούμε ένα δημοτικό γηροκομείο, ενώ χρειάζονται και κοινωνικοί λειτουργοί για να τους στηρίξουν», τονίζει ο κ. Δεληγιάννης. Οι άστεγοι ηλικιωμένοι δεν έχουν συγγενείς ή έχουν πολύ κακή σχέση μαζί τους. Πολλές φορές πρόκειται ακόμη και για ανθρώπους που έχουν χάσει το σύντροφό τους ή έχουν διαφωνήσει σοβαρά με μέλη της οικογένειάς τους και έχουν ακολουθήσει αυτήν τη μοναχική πορεία της εξαθλίωσης. Σε κάθε περίπτωση, πρόκειται για μοναχικά άτομα. Τέλος, η τρίτη κατηγορία αστέγων αποτελείται από χρήστες ουσιών και αλκοολικούς, οι οποίοι, ως επί το πλείστον, δεν μπορούν να μείνουν κάτω από την ίδια στέγη με την οικογένειά τους. «Οι συγκεκριμένοι αποτελούν μια εντελώς ξεχωριστή κατηγορία αστέγων, ενώ πρόκειται πραγματικά για ένα σοβαρό κοινωνικό ζήτημα. Πιστεύω πως ο αριθμός αυτής της ειδικής κατηγορίας αστέγων θα αυξηθεί πολύ».

Αστεγες οικογένειες

Οι νέες μορφές φτώχειας φαίνεται πως οδηγούν στο δρόμο ακόμη και ολόκληρες οικογένειες. Ηδη την προηγούμενη εβδομάδα τρεις οικογένειες απευθύνθηκαν στις κοινωνικές υπηρεσίες του δήμου, ζητώντας ένα σπίτι για να φιλοξενηθούν. «Οταν οι άνθρωποι δεν έχουν χρήματα να πληρώσουν το ενοίκιό τους, θα μείνουν στο δρόμο. Αυτές οι τρεις οικογένειες ζήτησαν να τους νοικιάσει ο δήμος διαμέρισμα, πράγμα που φυσικά δεν μπορεί να γίνει. Αυτό, πάντως, είναι πραγματικά ένα καινούργιο φαινόμενο. Μέχρι τώρα οι άστεγοι ήταν μοναχικά άτομα. Τώρα αλλάζει το προφίλ αυτό. Βλέπουμε άστεγες οικογένειες με παιδιά. Το πρόβλημα στην περίπτωση αυτή θα είναι πολύ δύσκολο. Πού θα φιλοξενηθούν ολόκληρες οικογένειες;», αναρωτιέται ο αντιδήμαρχος. Στο ξενοδοχείο που πληρώνει ο δήμος, στην οδό Λέοντος Σοφού, αυτήν τη στιγμή διαμένουν ήδη δώδεκα άτομα, ενώ, όσο περνούν οι μέρες, εξαιτίας του καλοκαιριού, αλλάζει ο χάρτης των αστέγων του κέντρου. Αρκετοί μετακινούνται σε σημεία όπως το πάρκο του Ξαρχάκου αλλά και στην περιοχή γύρω από το άγαλμα του Μ. Αλεξάνδρου. Μάλιστα, δεν είναι λίγοι εκείνοι που έχουν αρχίσει να φτιάχνουν παραπήγματα και σπίτια από χαρτί κάτω από διάφορες γέφυρες. Ενα χαρακτηριστικό σημείο είναι κάτω από τη γέφυρα, δίπλα στα ΚΤΕΛ, όπου ζει ένα ζευγάρι με τις δυο νεαρές κόρες του. «Ολη η οικογένεια έχει ψυχιατρικά προβλήματα και είναι πολύ δύσκολο να τους προσεγγίσουμε. Μονάχα τρόφιμα δέχονται από εμάς». Οι περισσότεροι από τους αστέγους σιτίζονται στα συσσίτια της πόλης. Στο συσσίτιο του δήμου, στην οδό Κρυστάλλη, καθημερινά σιτίζονται περίπου 200 άτομα. Από αυτούς, οι 175 είναι άστεγοι και άποροι και οι υπόλοιποι πρόσφυγες. Πρόκειται κυρίως για τους πρόσφυγες που αναγκάστηκαν να φύγουν από τη Στέγη Προσφύγων.